üniversite yıllarımı zehir eden kız

sabah uyandım işe gitcektim melisin odasına tıkladım fakat yoktu. ışık açıktı altında bir not vardı. hayatını bu hale getirmeyi hiç istemezdim ama bu dünyadaki tek değer verdiğim ve değer verdiğini hissettiğim insan sendin. geri dönüp kaldıgın hayata devam et ben de öyle yapacagım. seni her zaman çok sevdim. ben eve geri dönüp babamın oraya gelmesini bekleyecegim sonucu ne olacaksada katlanacagım. herşey için teşekkür ederim hayatımın şokunu geçirmiştim 5 dakika hareketsiz kaldım hareket edemiyordum beynime komut veremiyordum. koşa koşa kiraladıgımız eve gittim. melis yoktu galiba ama kapı kilitli değildi. ama hayatımda yaşayacağım en büyük üzüntünün kapısını açtım, salon kapısını açtım. bir mektup bir tabanca ve melis. intihar etmişti. hayatıma giren en değerli şey yoktu artık. yaklaştım titreyen adımlarla. sanki haftalardır beraber koştugumuz kadın o değildi kalk hadi melis kalk diyordum kendi kendime. kalk pes etme kaçalım burdan da ama hareket etmiyordu. başından sızan kanların arasındaki mektuba baktım tek cümle yazıyordu. onun hiç bir suçu yok. kapıdan çıktım sonumun onun gibi olacağını biliyordum. melis artık kaçmak zorunda değiliz sıkılma bekle ben de geleceğim yanına, aynı sen gibi aynı silahla.

sen benim hayatımı zehir etmedin, zehir olmuş hayatımın panzehiriydin.

teşekkürler.