üniversite yıllarımı zehir eden kız

yediğim dayaktan sonra mantıklı düşünemiyordum zaten apar topar çıktık evden. silah sesini duyanlar kapılara çıkmıştı bile. hızlı hızlı koşmaya calısıyordum melisin koluna girmiştim kaçıyorduk. ilk bindiğimiz otobüsle bilmediğimiz bi yere geldik. bi cafeye girdik bişeyler içip toparlanmak için. tek kelime etmiyorduk melis ruh gibiydi bende öyleydim. sessizligi bozan melis oldu. seni seviyorum dedi. ben afallamıştım hepten beyin amcıklaması geçiriyordum. bişey diyemiyordum. şimdi ne yapcaz dedi. ben sonumuzun kötü bitecegini bile bile planlar yapmaya hayaller kurmaya başlamıştım bile. bu sırada melis telefonunu yoldaki bi çöp tenekesine attı. beni izliyorlarmış telefonumdan dedi keşke size gelirken yapsaydım bunu dedi. artık olay ciddiye binmişti kaçmamız gereken birileri vardı