dumanlı 1 5 senenin ardından

Her şeyi anlatsam ne olur ? Korkar mısın benden ? Bunu istemiyorum, anlatamam. Bazı kelimeler sır olarak kalmalı.

Hele anlatmaya çekindiğim biri var, kıskanırım kalem kağıttan. Özü saç tellerinin arasında yatan mis.

Hep doğruyu duymak istesekte çekinmez miyiz gerçeklerden ? Ağır gelebilir, hazır değilsindir belki.

Bazen yalanlara inanmaz mıyız ? Onlar mutlu etmez mi bizi ? Gerçekler işinize gelmez çünkü.

1-2 fırt. Bak güzel.

Damardan girerler bazen, gözlerinde hayali.

Hadi şimdi ne yapayım, ne yapalım ?

Hadi itiraf edelim şimdi, etmelisin.

Senin olmayan çok şey istedin bu hayatta, hala istiyorsun. Belki bir zamanlar senindi.

Ama artık değil, niye kabullenemiyorsun ?

Size bir sır vereyim, istanbulun toprağını güzel yapan benim Sidelyamın içinde bulunmasındandır.

Düşmemeliyiz, ama güvenmemeliyiz. Ne büyük yük bu böyle.

Kimse olmamalı, hep uzaktan sevmeliyiz. Neymiş ? Tehlikeliyiz.

Hayır.

Hadi ellerimizi bulayalım tek gerekli olan biraz kan. Sonra temizlenir etraf.

Pisleten sizsiniz.

Kalpleriniz, hayalleriniz, amaçlarınız.

Etinizi sermaye yaparsınız, ne için ? ihtimal. Ne ihtimali ?

Para.

Yok lan böyle, izin yok size.

Anlam kazandıralım maviye, gel. Bulutlardasın zaten, çoktan kazanmış.

Ben de kazandım, bir zamanlar.

Kalp dediğin içinde canan varsa atar.

Yürek olur.

Yürek dediğin can dilediği zaman yanar.

Kalemi güzel tutabilmem ödünç bir lütuf.

Kelimeler bu kadar güzel anlam kazanabiliyorsa gül yüzündür sebebi.

Birkaç tahir duygunun birleşimi, eşsiz.

En tehlikesi mi ? Bu işin simsarları.

Gerekirse savaşırız, korkma çocuk. Yanındayım.

Beşaşetine can olayım, gamzelerine kul.

El ele tutuşan iki candan daha kıymetlisi var mıdır ?

Anlıyor musun böyle işte.. Duygular başka yerlerde, savruluyor.

Biraz haya. insanların ihtiyacı bu.

Ondan biraz pay kapın.