bu şehre ne umutlarla gelmiştim halbuki

sabah televizyonun sesine uyandım. gece iki tane uzun yastığı birleştirip üzerine yatmıştım her yerim ağrıyodu. serhat da kanepede tv açık uyuya kalmış. kalktım yerimden tuvalete gittim bi elimi yüzümü yıkadım. aynada kendime baktım uzun uzun. dedim olm keke belki de kendine son defa bakıyorsun vedalaş kendinle. işin kötü tarafı tak yoluna gidecektim amk hiçbir şey yapmamıştım. yüzüme suyu sertçe birkaç kere daha çarptım çıktım tuvaletten.

uyandırdım bini dedim kalk bizim lokantaya gidiyoruz bugün bu işi halledecez. dışarı çıkar çıkmaz dışarda bizi bekleyen birileri var mı diye etrafı süzdüm. kimse yoktu sokakta. hemen hızlı adımlarla lokantanın yolunu tuttuk.

Lokantanın sokağına girdiğimizde kafeyi görünce sahibi hakan aklıma geldi hani serhatın tarif ettiği kırklı yaşlarda kel herif. serhat da durdu baktı bana.

noldu lan niye durdun dedi

olm mal mısın lan sen de mi gelecen benle dedim

niye nolacak ki dedi

lan bu herif beni senin yanında görürse nepacaz

serhat mal mal suratıma baktı

haaa tamam kanka ben burda bekliyorum sen git sor gel

senin bu rahatlığın da beni bitiyor lan serhat dedim lokantaya yöneldim

bu herifi yanıma hiç almayacaktım ben amk diye kızdım kendime ama eski kiracıyı bulmanın tek yolu da bu maldı.