yine mutsuz yine yalnızım

vak'a-2
sonra orta okula devam etmem için ailem mahallede ki okula yazdırdı abi okulun ilk günü huur çocuğunun birisi (o zamalar yeni ergenlik simitçi bıyığı var dediğim gibi saçlarda hafif dökük ) sınıfa girdiğim ilk günde huur çocuğunun birisi aa sınıfa babam girmiş dedi ben hemen öğretmenden izin aldım ve kaçtım 52 gün boyunca okula gitmedim ardından ailem bunu öğrendi bana babam neden kaçtığımı sordu bende artık okumak istemiyorum çalışacağım dedim ve babam beni dövdü(yaşım oldu 21 halen yüzüne bakarken aklıma geliyor adamcağız işin aslını bilmiyor ki ) öyle böyle orta okulu bitirdim

vak'a-3
lise yıllarımda beklediğim kadar kötü geçmedi taki bi lise 4 'te kıza aşık olasıya kadar kız dokunmaya kıyamayacak kadar güzel ,hoş ,edepli idi sessiz sakın yalnız takılan bi kızdı bu kızın bana bakmayacağını bildiğim için msnden ekledim adımı gizleyerek konuşmaya başladık(konuşması için baya çaba sarf ettim ) günler günleri kovalıyor kızla konuşuyoruz dinlediğimiz müzikten ,burçlarımıza kadar bir çok ortak noktamız vardı kız artık beni merak ediyordu benim kim olduğumu öğrenmek istiyordu kız beni gaza getirdi ve en sonunda söyledim ve kız ben seni arkadaş olarak görüyorum dedi peki dedim üstelemedim ama içimde çok büyük bir öfke oluştu suçlu arıyordum en sonunda buldum ve dinden çıktım tam 2 sene boyunca tanrı yaratan dinler umrumda değildi ama bu beni dahada kötüye itti sığınacak ,yardım isteyeceğim kimse yoktu ,pgibolojim bozuldu ve tekrar bu ara islama döndüm (keşke hiç çıkmasa idim hayatımdan bir çok şeyi alıp zütürdü allah affetsin )

not : halen bu kızı seviyorum veya sevdiğimi sanıyorum sadece bi kıza aşık oldum oda bu idi 3-4 hafta önce facesinde nişan fotoğraflarını gördüm tam anlamı ile yıkıldım kıza herhangi bi kabahat bulmuyorum çünkü ben kız olsam benim gibi biri ile çıkmam veya herhangi bi ilişki düşünmem

vak'a-4 komikli şakalı gülünç anı yeni oluyor bu olay
bir yere gitmen gerekiyordu otebüse bindim boş yer yoktu ayakta durmak zorunda idim 1-2 durak sonra 1.95 boyunda adam bindi dikildi yanıma yukarıda bulnan tutunma kulplarından tutundu derken adam inerken dirseğini başıma çarptı rezil oldum ne yapıyorsun dediğimde kusura bakma görmedim dedi bende hemen ilk durakta indim

vak'a 5 aklıma gelmişken anlatayım lise yıllarımda ülkücü ocağına gitmiştim oraya gittiğimde adamlar en az 1.75 arkadaşın birisi ocağın ortasında davayı savunmak sanamı kaldı dedi yine rezil oldum :(

21 yaşına geldim. hala tipte bi düzelme yok. daha da kötüye gidiyorum. çocukken hiç olmazsa küçüktüm anlamazdım. ay ne tatlı derlerdi. şimdi herşey bitti. özgüvenim sıfır bile değil. hiç kız arkadaşım olmadı. olamadı daha doğrusu. senden hoşlanıyorum dediğimde aldığım tepkiler 'şaka mı yapıyorsun','tipim değilsin','ben seni arkadaş olarak görüyorum' ve türevi şeyler oldu. türev dedim de türevde ne onu bilmiyorum. matematiğimde berbattır. zeki de olamadım. hep unutulmuş kenarda kalmış kaybeden oldum. alışırım dedim ama hergün aynı şeyleri hissediyorsun be olum unutamıyorsun. üniversitede kafa dengi birini bulurum diye ne hayallerle gelmiştim. olmadı. kız arkadaştan bahsediyorum. kızla çok ortak noktamız var diyelim herşey uyuyor ama yok yakışıklı değilim ya o noktadan sonra hiçbirşeyin bi önemi kalmıyor. ee tabi birazda doğanın kanunu bu. tipin yoksa seçilmiyorsun. artık yolda yürürken bile korkuyorum insanlardan. lan bana mı bakıyorlar acaba benimle dalga mı geçiyorlar acaba diye salak salak şeyler düşünüyorum. biliyorum saçma ama böyle oluyor. bu da bu taktan hayatın bize dayattığı şeyler işte. bazen diyorum kendime boş ver be olum çayın var sigaran var yanında. ne önemi var başka şeylerin. ama olmuyor be beyler. insan yanında dokunacağı bişeyler paylaşacağı birileri olsun istiyor.

özet: çirkinseniz hayat çok taktan tipinizin kıymetini bilin birde okuduğunuz için teşekkür ederim