yine mutsuz yine yalnızım

iyi geceler beyler
her zaman ki gibi moralim bozuk anlatacak kimsem yok sizden başka içimi boşaltmam gerek sizlere hayatımda yaşadığım anıları ,sorunlarımı,ve tecrübelerimi paylaşacağım rezerve alın bi kahve yapıp geliyorum

edit : geldim kardeşlerim dilimin döndüğünce yazacağım merak ediyorum acaba benim gibiler var mıdır diye

biraz uzun yazacağım tahammülü olmayan arkadaşlar şimdiden başlıktan çıkabilirler birde beni önemseyip yazımı okuyan arkadaşlara gönülden teşekkür ediyorum
nereden başlıyacağımı bilmiyorum ama bir yerden giriş yapmam gerekiyor beyler benim mutsuz ve yalnız olmamın tek sebebi dış görünüşüm dış görünüş yüzünden genç yaşımda yaşlandım hayattan en ufak zevk almıyorum yoruldum sıkıldım kendimi aşağılık hissetmekten bıktım artık bi son verilmesini istiyorum aksi taktirde bunu ben kendi ellerimle yapacağım.

arka fon isteyenler : http://www.youtube.com/watch?v=KGmKIsZ1tk4

yaşım 21 2 gün önce doğum günümdü (bkz: bu gün doğum günümdü ama/#135510018)
saçma bir bölümde okuyorum partime olarak gazete dağıtıyorum


size biraz dış görünüşümü tarif edeyim

21 yaşındayım saçlar yanlardan dökük
alnımda küçüklükten kalma izler var
kafa geniş
gözler desen uyusturucu bağımlısı gibi
burun desen laz
boy 1.67 böyle boymu olur iddaa oranı gibi (hobitin tekiyim )
zayıfım
baş parmağım megan fox'sun ki gibi (bilemeyenler için ( http://www.resimagaci.com/img/055hth1.jpg )
iki kelimeyi bir araya getiremiyorum

tipim yüzünden 20 senedir hayatım gibildi ne adam gibi bir işe girebildim nede okuyabildim siz her ne kadarda tip önemli değil deseniz de beyler tip cidden insan hayatında çok önemli yolda yürürken karşıdan gelen kızlar bana bakıyor,ama ucubeye bakar gibi başım hep önde gidiyorum .ama üzülmüyorum artık zaman beni alıştırdı . hani tip falan hikaye diyorlar ya, geçin bunları. . arkadaşlarım cafede şu kıza bak, hadi gel yazalım dediklerinde hiç girmiyorum o toplara. çünkü başarısız olacağımı biliyorum.insanların bana bakışını sizlere tarif etmek istiyorum hani acımayla ,iğrenme arası bir şey o bakışı tarif etmek zor :( bazen el ele gezen çiftlere bakıp iç geçiririm . hiç bir zaman böyle olamayacağımı bilip yaşıyorum. hayatımda hiç kendimi değerli ve özel hissetmedim.kendime kıyafet almıyorum çünkü kendimi beğendirmek gibi niyetim yok 3 aydır berbere gitmiyorum saçlarım uzadı, berbere gidesim yok,tak gibi kesecek çünkü. zaten çirkinim.(lise yılarımda berbere kızardım kötü kesiyor diye sonra düşündüm malzeme bu en fazla o kadar olur sonuç yine çirkinim)2.5 yıldır aynı ayakkabıyı giyiyorum kız arkadaşım yok, sevgilim yok. hiç olmadı olmayacakta bunun farkındayım zeki değilim aptalın geri zekalının tekiyim hiç bişey bilmiyorum. çalışıyorum anlamıyorum.hayattan da zevk almıyorum zaten ailemle sorunlarım var genelde küçük 5-6 yaşında ki çocuklarla konuşurum çünkü onlar çok masumlar seni üzecek bir şey yapsalar da onlar seni bir şekilde anlıyor yanağına küçük bi öpücük konduruyor ve anlam veremediğim şekilde üzüntüm geçiyor küçük çocukların yanında kendimi daha rahat hissediyorum en azından beni derinden kıracak şeyler yapmıyorlar .yolda arkadaşınızla yürürken hah senin ki geliyor dediğiniz kişilerden bi tanesi de benim lise yıllarımda çok üzülüyordum neden ben dediğim çok oldu yorgan altında ağlaya ağlaya uyuya kaldığımı biliyorum :( lisede en arka sırada otururdum sabahtan zaman geçmesi için uyurdum bazen çok güzel rüyalar görürdüm ve onlarla bir nebze mutlu olmaya çalışırdım
hak ettiğimi düşündüğümde hiç de adil değil

ben
vatanımı,milletimi seven insanları yardım edince mutlu olan birisiyim hayatım boyunca bir kızı üzecek incitecek hiç kelime söylememişimdir edepli saygılı birisiyim ama neden böyle oluyor .müslümanım baya baya hemde yolda yürürken yanımdan geçen bayanın parfüm kokusunu almayım diye nefesini tutan önemde bayan yürüyor ise tedirgin olmasın diye yolumu değiştiren özellikle yolda gördüğüm hayvanlara yemek ,süt veren birisiyim,(bi inşaatın önünden geçiyordum orada bi amca kuytu köşeye geçmiş ufak bi ateş yakmış ısınmaya çalışıyor çıkardım girttim selam verdim üşüyordu belli idi montumu verdim cebimde 90 tl vardı 40 tlsini amcaya verdim biraz sohbet ettik onada evlatları bakmamış geçimini çöpçülükten sağlıyormuş soğuk olduğundan dolayı işe çıkamıyormuş inşaatlarda geceleri geçiriyormuş çok üzülmüştüm eve geldim o adam için ağladığımı biliyorum)uzun lafın kısası kimseye kötülüğüm dokunmamıştır ama ne yaptım da benim başıma bu geldi diye soruyorum kendime

---beyler biraz kendi hayatımdan bahsedeyim tip ne kadar önemli---
vak'a -1
orta okulda babam ömerlide beni yatılı kuran kursuna verdi hem okuyacaktım hemde din eğitimi alacaktım beyler kayıt yapıldı ailem evimize döndü benim yurtta ilk günümde hocalarla tanıştım yatağım falan gösterildi sonra biraz ders işledi hoca o gün öyle bitti 2. gün öğle yemeğinde bi çocuk benimle dalga geçti (dalga geçen çocuk engelli ama ben onun engelini yüzüne vurmadım ve bir şey demedim ) ardından bir çocuk daha dalga geçti engelli arkadaşını savunma duygusuyla ben o çocukla kavga ettim hocalar geldi o diğer çocuğa hiç bir şey yapmadılar sanki suçlu ben mişim gibi bana okkalı bi tokat attı ben başımı eydim çıktım yatak haneye valizi topaldım arka camdan kaçtım bu arada akşam olmuştu ömerli ormanları amk uluma sesleri falan bide çocuğuz aklımıza türlü türlü şeyler geliyor velası kelam otoyola cıktım bi tırcı abi beni arabasına aldı şehir meydanına bıraktı hangi otebüse binceğimi söyledi bende otebüse bindim evime geldim.aileme sizi özledim dayanamadım geldim dedim babam ve annem cidden çok üzülmüşlerdi halen onlar gerçeği bilmiyor


@3ten devam ediyorum kardeşlerim