1. 1.
    +2
    geçen gün bi aydınlanma geldi bana sayın panpanalar, panpinişiler;
    izninizle anlatmak isterim;

    bi arkadaşımızın annesi vefat etmiş bikaç gün öncesinde,
    e haliyle adam ziki tutmuş, allah sabır versin kendisine,
    arkadaşlar arasında konuşuldu :
    "taziye ziyaretine gitmek lazım"
    "vah vah garibim yazık ya"
    "tabi tabi mutlaka gitmemiz lazım"
    "gitmezsek çok ayıb olur, eşeklik olur"
    "benim de gelmem lazım hacı"
    vs. vs.

    neyse plan yapıldı, araç ayarlandı, amlılarla birlikte 25 kişi kadarız haydin gidiyok denildi gittik.
    yol boyunca herkes günlük herzamanki geyiklerini yaptı,
    kahkahalar, makara kukaralar, aaaa nasılsınlar, aaa çok yakışmışlar, eeee juventusu naapcaz agalar, ve s. ve s.

    sanki pikniğe gidiyomuşuz gibi amk...

    bikaç kişinin kahkahası apartmana girdiğimizde hala duvarlardan yankılanıyodu, hiiiişt piişşşşşt yapıp susturdular.

    eve bi girdik herkesin suratı düşük
    ayyy çok üzüldükler,
    makamı cenet olsunlar,
    başınız sağolsunlar
    sesler hep alçak perdeden, üzülmüşüz gibi aynı.

    10 dk sonra kalktık
    gelirken yapılan gırgıra kalındığı yerden devam amk.
    kimse kimsenin gibinde değil.

    giberim lan sizin gibi toplumu, "gidilmesi lazım" "taziye bu mutlaka gidilecek" mantığını
    bunları gördükten sonra şuna karar verdim: benim bi yakınım vefat ederse taziye evi falan olayına girmiycem, gibsinler bu toplumun dayanışmasını, gibsinler bu toplumun sıkı bağlarını amk.

    dağılın şimdi
    ···
   tümünü göster