hayatınızda dibe vurduğunuz fakirlik anıları

lisedeydim o zamanlar babamda yurt dşında az bi maaşa çalışıyor babası yurt dışında çalışanlar bilir ilk 3 ay yarım maaş alırlar neyse bu yarım maaş da bize yetmiyodu okula gidicem işte haftalığımı annem herzaman masaya koyar baktım o gün masada yok para gittimki kadın koridorda ağlıyor niye ağlıyosn diye sorduğumda kalkıp 1 tane ekmek alacak paramız kalmadı dedi yediremedim kendime babannemler bizim üst katımızda oturuyodu çıktım babanne bana 10 20 tl borç verirmisin demiştim suratıma kapıyı kapatmıştı sinirlendim amcama gidim o verir dedim demez olaydım bana bi küfür etmediği kalmıştı hırs yaptım üstümü soydum çıkarttım evde gittim mısır çarşısına esnafların yanına " abi benim paraya ihtiyacım var babam bu ay maaşını alamadı her işinizi yaparım bana yardım edermisiniz" demiştim esnafların ayak işlerini yaptım dükkan süpürdüm sildim mallarını dizdim oraya buraya gönderdiler beni hepsinden bir miktar para almıştım o zamanın parası 150 200 lira param olmuştu akşam eve gittim anneme al anne kimseye ihtiyacın yok oğlun var demiştim kadın oturup hüngür hüngür ağlamıştı karşımda

şuan babannemin evini amcamın evini dükkanını alacak kadar güce sahibim yüce rabbime şükürler olsun ve tüm ailem benden nefret ediyor neden biliyomusunuz ben hiç küçük kalmadım ben hep büyüdüm şuan annemide babamıda en iyi şartlarda yaşatıyorum allah işte yürü ya kulum derse herşey oluyor şükürler olsun