1. 1.
    +1
    "Anlamıyorum..
    Saatler geçmek bilmesede.. gün bitince o amansız zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum..
    Mevsimler değişiyor.. kış bitiyor yaz geliyor ama anlamıyorum.. daha doğrusu kendime anlatamıyorum..
    içimdekileri bilen sadece ben olduğumdan birilerinin anlamasını beklemiyorum..
    Zaten istesemde anlatamıyorum..
    Nasıl geçtiğini anlamadığım zamanda birilerinin daha yaşanılmışlıklarla çekip gideceğini biliyorum..
    Bildiğim halde bu kısır döngüdeki yanşantıyı anlamıyorum..
    Gün geçtikçe kendime soruyorum.. Acaba kim gerçek kim yalan..?Hangisi doğru hangisi hüsran..?
    Sorunun cevabı elbet yanıt buluyor.. Birkaç istisnayla çoğu yalan ve hüsran oluyor..
    Aklıma kazınmış anılarda hüsranlarla birlikte yok olmaya mahkum oluyor..
    Hayatı akışına bırak diyor çoğu insan..
    Fakat ben bu kelimeye uzak kalıyorum..
    Böyle diyenlerin çoğuda sen daha ne yaşadınki demeyi ihmel etmiyor..
    Edemiyor.. aklından noksan beyinleri ile..
    Neyin var? Sorun ne?
    Çoğu kişinin sorduğu ve sormakla yetindiği klagib sorular bunlar..
    Anlatamadığındır asıl sorun.. söylediklerin dile dökebilidğin bikaç aciz şeydir..
    Asıl olan gece yastığa başını koyduğunda düşüncelerini istila edendir..
    O çıkmazda çözüm yolu ararsın..
    Yeri gelir sağlam bir çengel bulsamda kurtulsam dersin..
    Belki bazılarınıda mutlu edersin..
    Her arayış ayrı bir haykırış olur.. Harflere,cümlelere en önemliside yazmakla bitiremediğin geceye..
    Gerçi gecede çekip gitmek üzere..
    Perdenin pencerede bıraktığı ufak aralıktan baktımda aydınlanmaya başlamış hava..
    Ve ben yine yorgun satırlarımla başbaşa..Ne zaman yazdım bu kadar şeyi anlamıyorum..
    Söyledim ya kendimede.. yaşanılmışlarada anlam veremiyorum..
    Uykusuz gözlerle yazabileceğim son şeyin tarih ve saat olduğunu anlıyorum..
    Ve bir geceyi daha ardımda bırakıyorum.."

    Midnight
    21.03.2009 04:57
    ···
    1. 1.
      0
      Mutfak masasında, sıkışık olan tarafta, sandalyemde yerimi aldım. Sigaramı yaktım. Türk kahvem tam saatinde içiliyordu tarafımdan. Duvarlara baktım, dolaplara baktım. Nefes alamaz gibi oldum. Balkonun kapısını açtım. Yine etrafı seyrederken boşluklara daldım. Sebebini bilmediğim sıkıntım eşliğinde sigaramı bitirdim ve yatağıma döndüm. Buda böyle bi günümdü.
      ···
   tümünü göster