daha da delikanlılık yapmam amk

o günden beri babama bile güvenmem. aradan 1 ay bile geçmedi ananannaannem 120 milyara yazlık aldı. 25 milyarda dıbına kodumun yazlığına masraf yaptı. 1 ay bile beklemedi lan, insan 40'ımın çıkmasını bekler ama nerde. eski nesil çok bozdu aga. sinirimden, öfkemden deliye dönmüştüm. geceleri uyuyamıyordum, gözümü ne zaman kapatsam o ev bir canavara dönüşüyor beni peşliyordu. daha fazla dayanamayarak tekrar bursa'ya doğru yola çıktım. kararımı vermiştim, benzin döküp yazlığı ateşe verecektim. bu iş için çakma zippo bile aldım. evi yakarken bi kaza çıkmaması gerekiyordu. - bu arada ev falan diyorum da siz saray olarak anlayın amk-. feribotta sigaramı yaktıktan sonra çakma zippomla manita avına çıktım. sanırım yakıt sorunu çektiğimiz için elimiz boş döndük. bursa'ya vardığımda bin kuzen - ah ah onuda özledim çok, küçükken beraber ferre izleyip otzbir çekerdik o kadar samimiydik- ve dayımla toplantı yapmaya karar verdim. toplantı için en uygun mekan kümesti. kümeste daire şeklinde oturduk, böylece hepimiz eşit olabilecektik. daha sonra çılgın projemden dayıma ve bin kuzene bahsettim. dıbına kodumun bini elinde telefon manitasıyla mesajlaştığı için beni giblemiyordu. neyse ki dayımın beni dinlediğini düşünüyordum. fikrini almak için yüzüne baktığımda, çok konuşma amk sıra sende al kapağını gibtir git dedi. dayım bile beni dandinlememişti, bu hayatın dıbına koymak geçiyordu içimden. zaten fikirleri benim için önemli değildi sadece 1 bidon benzin parası için çıkma isteyecektim muallaklerden.