1. 1.
    +1
    @10 @11 yaşım o savaşın ilk yıllarını hatırlamaya müsait ve hatırlıyorum da zaten
    savaş sırasında olanları kınarken bir şeyi gözden kaçırıyorsunuz
    çocuktum kürtlerle kaynaşmış iç içe geçmiş ahıska soylu bir aileyiz, kürtçeyi de türkçeyi de bilirim
    köye giden bir dolmuş vardı minibüs şoförü radyodan tahran'ı bulur ayin yapar gibi yolcularına kürtçe ezgiler dinletirdi, yasaktı o zamanlar, kürtçe konuştuğunu duysalar veya ihbar edilsen jandarma gelir seni gece özellikle de sabaha karşı alır karakolda öldüresiye döverdi
    insan yerine bile koymazlardı
    kaç kere köyde can sıkıntısına köylünün kışlık samanlarını yaktıklarını hatırlarım jandarmaların
    ses çıkaran köylü canından vaz geçmiş demekti o zamanlar
    bir tane devriye köye gelir bütün köyü esir alırdı
    hem sebebi de yoktu öyle davranmasının
    sadece devletin bile bizi adam yerine koymadığını anlamıştı hepsi bu
    okullarda sistemli bir şekilde geri bırakıldı çocuklar
    cumhuriyet tarihi boyunca da hep öyle oldu zaten
    12-13 yaşında ilkokulu bitiren çocuğa daha doğru düzgün türkçe öğretemeyen hocaları veriyorlardı
    ne bileyim yaa anlatacak aslında çok şey var, belki başka zaman ha
    ···
   tümünü göster