1. 51.
    0
    kendisiyle uzun bir muhabbetten sonra bu zat-i muhteremle dünür olmaya karar verdim. onun masallahi var simdi boylu poslu potakalli kedisi pa$a'ya, kismetse tabi; cünkü bu isler biraz da nasip isidir; hayirlisiyla benim kizim olan çikolata ve vanilyali kedim mahur'u verecegiz bakalim. ama alsinlar ciceklerini cukulatalarini istesinler. ben kizima telli duvakli izdivac isterim. her seyin bir usulu, adabi var. dunurumle de pek iyi anlasiriz. kendisi de oscarlardan, dostoyevskilerden, bachlardan hususi dersler alarak yetismistir. evlilikte aile önemsiz derler. ben bilakis aileye önem veririm. benim de genlerimde dostoyevski olsa da biraz kromozomlarimda fazladan kafka ve de oblomov vardir. her ikimizde de bir iskenderlilik simasi var ama, dogrudur. ah dünürüm, bizler artik elegimizi duvara asmisiz, onlar birbirlerini sevdikten sonra bize, torunlarimiza cehennemin atesine dayansinlar diye muskalar yazmak kalir. agitlar yakmak kalir, geride biraktigimiz bicak sirti anlara. yasamaya karar verince insan bir kere, ölümsüz oldugunu sanir. tüm o anlarin bereketli topragi altindaki kayip gecmis panaromasi nurlar icerisinde yatsin, abidlerin ruhlari yanlarindan ayrilmasin. ah dunurum dusmeyi bilmedigimizden mi ucmalara kalkariz bilemem ki.
    ···
   tümünü göster