bu başlık da benim olsun mu lan

tarihi bilmiyorum ama 5 mayıstan falan sonra olması lazım.

yine bi cuma çıkışı cereni okulun kapısının önünde bekliyorum, bi arkadaşıyla geldi kız "burak ceren içtiiee" dedi şaşırdım birden, baya sarhoştu çünkü yürüyemiyodu. tam kızıcaktım sen ne demeye bu kadar içiyosun, niye içiyosun diye sonra "sen kimsin ki gibik" dedi içimden bi ses, sustum. aldım bunu durağa doğru yürüyoruz durak da yakın değil. arada bi dinlenmek zorunda kalıyoruz cidden kötü çünkü, neyse durağa yaklaştık bu bana "burak biz evlenecek miyiz?" dedi masum bi ses tonuyla. ama şey gibiydi üni falan bitmiş biz de uzun zamandır çıkıyoruz da evliliği düşünüyoruz yavaş yavaş, lan daha kaç sene var dur bi ya... öyle deyince büyük bi kahkaha attım hem benimle evlenmek isteğinin vermiş olduğu duyguyla hem de dediği şeyin komikliğiyle.. sonra konuşuruz bunları dedim sustu. park var duraktan önce parka girmeden sarılcam falan diye tutturdu, ben de kimse bilmesin istiyorum benim için çok özel çünkü, okulda görüşmüyoruz falan olmaz dedim. sanki mahalle kızıyım da sevgilim mahallede öpmeye çalışıyo aq triplere bak.. neysse sarıldı bu geçtik orayı parkta biraz oturalım kendine gelirsin belki dedim oturduk bi yandan su falan bunu ayıltmaya çalışıyorum sonra baktım olmuyo koyver gitsin dedim utanma duygusu yokken biraz muhabbet edelim. konuştuk baya ve anladım ki ceren de ceren2 gibi hayatımda gördüğüm en samimi insanlardan, ne abarttığı bi şey var ne yalanı.. bu arada da "burak sen beni neyin gibi seviyosun?" diye sordu, alla allaa belli etmiyo muymuşum lan sevgimi? bunları ayıkken konuşuruz dedim. sonra kalktık bindik otobüse karanfil kfc'de oturuyoruz merdivenin altında kasaya yakın olan masada, kasaya arkamız dönük şekilde.. uyuycam dedi iyi dedim belki uyursa kendine gelir, ben de yemek yiyorum sonra aç karnına içtiğini hatırladım kaldırayım da biraz bi şeyler yesin dedim dürtüyorum dürtüyorum ses yok. amk yarım saattir umursamazlıkla erol taş usülü yiyodum butu mal gibi, birden kan beynime sıçradı adrenalin tavan yaptı alkol komasına girdiğini düşündüm nasıl sarsmaya başladım herkes bize bakıyo. sonra yavaş yavaş kaldırdı kafasını 24 saattir uyuyomuş da yeni uyanmış gibi bi bakış attı, yemek ye açsın falan dedim yok dedi geri uyudu. neyse biraz sonra kaldırdım bunu türk kahvesi içirdim o da yaramadı, biraz dolandık hava alsın dedim kendime geliyorum biraz dedi rahatladım falan sonra happy days'e girdik yemek yesin diye (happy days kızılaydan kurtuluşa giden caddenin üstünde yapı kredinin karşısına falan denk geliyo, kapandı sanırım şimdi) orda artık kendindeydi güle güle muhabbet ettik baya sonra ben hatırlamıyorum falan dedi ben de anlattım dediklerini falan bi kızardı anlatamam ahaha hatırladım güldüm yine bak. sonra kurtuluşa geçtik ordan, orda yine aynısını dedi hatırlamıyorum tam diye lan daha yeni anlattık ans. neyse yine anlattım falan "ha doğru"larla geçti buraları. böyle güzel bi gündü işte birbirimizin duygularından bi kademe daha emin olduğumuz bir gün...