korkunçlu hikaye bölüm 1

Evet beyler, Başıma gelen ve günlüğüme yazdığım kimseye de anlatamadığım olayları sizinle paylaşıcam. Anlattıklarımla dalga geçmeyin züte gelebilirsiniz. 18 yaşından küçükler okumasın.

Tam iki yıldır geceleri uyumuyorum. uyuyamıyorum. 2 yıldır başıma gelen bu korkunç olaylar hayatımı mahvetti. Bütün düzenim mahvoldu. Pgibolojim alt üst oldu.

öncelikle kendimi tanıtıyım. Ben ateist birisiyim ama Müslüman ve katı kuralları olan bir ailenin mensubuyum. Çevremde tanıdığım hiç ateist yok. Ateistliği kendim kabul ettim ama islami bilgimde çoğu kişiden kat kat yüksektir. Maneviyatım geniştir. Neyse konuya gelelim.

Herhangi bir geceden farksızdı. Çok uykum vardı. işten gelmiş yemeğimi yiyip hemen odamda uykuya dalmıştım. Ben hep korkunç rüyalar görürdüm. Kabuslara alışığım ve gördüğüm rüyaların birçoğunda rüya olduğunun farkındayımdır. Ama bu farklıydı. Rüyamda alt komşumuz ölmüş kemikleri mezardan çıkmıştı. Saçları kafatasında yapışık ve seyrekti. Kemiklerinin yarısı testereyle kesilmiş gibiydi. Her zamanki gibi rüya gördüğümün farkına vardım. Uyanmaya çalıştım ve uyandım sonunda. Annemler odada yatmaya hazırlanıyorlardı. Yanlarına gidip televizyonda ne var ne yok bakınıyorken birden yine rüyada olduğumu fark ettim. O kadar gerçekçi uyanmıştım ki bunun rüya olması imkansızdı. Benim uyanmam hariç her şey ama her şey evde yaşanıyordu. Televizyonda aynı kanal çalıyor ailem yatmaya hazırlanıyordu. Bu bir kabustan çok daha fazlasıydı.
Ertesi gün rüyayı anneme anlattığımda her zamanki gibi oku üfle yat dedi. içimden güldüm. Ve ertesi gün yine aynı rüya. Bu sefer uyandığımda çok daha farklı bir şey beni bekliyordu. Rüyadan uyandığımda elimde bir parça kemik vardı. Şok içinde kemiği yere fırlatıp bağırmaya başladım. Ailem geldiğinde kemik kayboldu ama elimdeki izi hala duruyordu. Korkmamaları için bişey anlatmadım. Sıradan bir kabus olarak geçiştirttim. Ama o geceden sonra gece uykusu bana haram olmuştu. Artık bütün gece bilgisayar başında oturuyor oyun oynuyor ve internette takılıyordum.

Yine de yakamı aksilikler bırakmadı. Dini inancımın olmadığını söyledim ama Azrail gibi bir varlığın olduğundan eminim. Nedenini anlatıyorum.

Gece yorulup yatağa yattım ama uyumayacağımı biliyordum. Bu dünyayı ve ölümü düşünüyordum. Acaba Azrail varmı derken birden bütün hücrelerimin titrediğini hissettim. Azrail vardı. Yanıma gelmişti. Size Bir şeyi görmeden varlığından yüzde yüz emin olmanın, onu hissetmenin nasıl bir duygu olduğunu anlatamam. Sadece kör olduğunuzu ve birisinin omzunuza dokunduğunu düşünün. Varlığından emin olduğunuzu hissedin. Azrailde benim ruhuma dokunmuştu. Dünyanın en korkunç ve en gerçekçi hissiydi. Sizi yataktan kaldırıp buz gibi soğuk suya sokup çıkarttıklarını düşünün. Bu ondan on kat daha gerçekti. Yemin ederim yazarken ellerim titriyor.

Dediğim gibi benim maneviyatım çok geniştir. Durmadan varlığın nedenini ve yaşamanın amacını sorgulayan bir yapım vardır. Felsefe üzerine onlarca saat konuşan birisini bıkmadan dinleyebilirim.
ama bu varlığın nedenini sorgulamanın yanında başka varlıkları sorgulamak çok bela bişeydir. Siz siz olun bulaşmayın bu işlere.

Yine bir gece açmış korku filmi izliyordum. Yaşadığım olaylardan dolayı korku filmini reflex göstermeden izleyen nadir insanlardanımdır. Paranormal activity felan çok sıkılırım izlerken. Çok yapmacık. Ama yine de beni korkutacak bir film bulma umuduyla açtım interneti karıştırıyorum.
neyse böyle büyülü cinconlu bir film ilgimi çekti. Biraz yaşadığım ilginçlikleri hatırlatır gibi oldu. izleyeyim dedim. Filmin en korkunç olduğunu düşündüğüm yerde elektrikler aniden kesildi. Öf ulan dedim. Ne yaparsanız yapın korkmıcam! Sen misin bunu diyen. içerisi kapkaranlık ve pencerede hafif bir aydınlık var, ay ışığı. Ay ışığında belli belirsiz bir kafa odayı gözlüyor. Hagibtir. Sanki birisi seni altına sıçırcam bu gün korkudan diyormuş gibi hissettim. Lan dedim anasını gibim ne olursa olsun açılacak o pencere. 3.5 luk bir righter ölçeği ve yatak zangırtısıyla açtım pencereyi. Karşımda en büyük abim duruyor. Bana bakıyor.
Lan dıbına kodumun çocuğu napıyosun lan bu saatte burada? Diye bi yüzüne kustum bunun. Canım sıkıldı gezmeye çıktım diyor. Beni niye izliyosun lan dedim. Korkudan azıma sıçtın. insan bi haber verir. Bakıyım ferre izliyomusun diye baktım dedi. iyi lan neyse derken benim kareli jeton hafif hafif düşmeye başladı. Karşımdaki abim değildi. Abim daha dün sabah istanbula gitmişti. Ve bir ay istanbulda kalacaktı. gibsen bir gün içinde geri gelemezdi.

Abi sen istanbula gitmemişmiydin derken ışıklar geldi. abimin gözlerinin yerinde olmadığını yüzünde donuk bir ifade olduğunu ve elimin ayağımın boşaldığını hissettim. Felç geçirmiş gibi yatağa yattığımı ve ağzımın bi karış açıldığını bilincimin yavaş yavaş kaybolduğunu hatırlıyorum. Sabah hastane de gözlerimi açtım. Annem babam. doktor amca. Bişeyin yok şok geçirdin diyor doktor. Sinir boşalması olmuş. Bir pgiboloğa görünmesi lazım kesinlikle. gibtiriniz gidiniz azizim diyorum içimden doktora. Ben gitmem pgiboloğa felan. Yaşadıklarım bu günkü kadar gerçek. Varsa bi hoca felan okusun üflesin yada ben bir don firmasının tanıtıcı yüzü olıyım. Altıma sıçmaktan evde don kalmadı!

---Devamı gelecek---