başımdan geçenler

şaşkınlığımı bir an olsun üstümden attım ve derin bir nefes çektim. yüzüne baktım ve yaşadığımız onca şeyden sonra neden hala benimle görüşmek istiyorsun, geriye ne kaldı ki diye sordum. Zeynep birden ciddileşti seninle bugün burada konuşmam gerekiyordu ve en doğru zaman bu. buraya kadar geldin lütfen içeri gir ve bana biraz zaman tanı bırak şimdi ben konuşayım ve sen sadece dinle dedi. ayakkabıları çıkardım, içeriye doğru ağır adımlarla ilerliyordum. zeynep hemen önümde beni takip et gibi el işaretleri yapmıştım. belli ki odasına gidiyorduk. odasına girdim. bir şaşkınlık da burada almıştı beni çünkü zeynep çok titiz, derli toplu bir kızdı. ama gördüğüm manzaraya hiç alışık değildim. tabiri caizse heryer heryerdeydi. zeynep odaya girdiğimden beri koltuğun üzerine atılmış kıyafetlerini toplayıp bana yer açmaya çalışıyordu.