1. 51.
    0
    Kimsenin benimle konuşmaması daha da dikkatimi çekiyordu. Sessizliği bozan ufak bir jiletin vücutta açtığı yaranın sesiydi. Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde esmer kalıplı bir çocuğun jilet yardımıyla kollarını kestiğine tanık oluyordum. Fakat bu duruma alışıkmışım gibi hiç yabancılık çekmiyordum.
    içlerinden bir tanesi;
    -Anlat kardeş.
    dedi. Aramızda şöyle bir konuşma geçti;
    -Neyi anlatayım?
    +Aklından geçeni, kendini, seni sen yapan her şeyi.
    -Önce bir duman daha ver.
    +Bu seni rahatlatıyorsa orada bir çuval var sen anlat hele.
    ···
   tümünü göster