o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler

Jean-Jacques Rousseau, 1755 yilinda yayinladigi uygarligin elestirisini yaptigi bir kitabinda (Insanlar Arasindaki Esitsizligin Kaynagi ve Temelleri Üzerine, Jean-Jacques Rousseau, Morpa Kültür Yayinlari, Mart 2006) insanligin altin çagini yerlegib düzene geçmesiyle, toprak ve madenleri islemesini ögrenmesiyle yitirdigi, “isbölümü” ve “özel mülkiyet’in” uygarlasma sürecini daha basindan sakatladigi iddia eder.

Ve günümüze uygun bir hikâye;

Zamanin behrinde doguda at ticareti yapilmaktadir ve insanlar kaliteli at almak için bu yöreye gelmektedirler.
Vatandasin biri uzun bir aradan sonra yöreye gelir ve at almak istedigini belirtir. Eski ticaretlerinden aklinda kalan “dürüst' alisveris imaji aynen sürmektedir. Gençten adamlar olmayacak atlara olmayacak rakamlar talep ederler. Ne atlarda ne de alisverisin dogasinda kalitenin esamisi okunmaktadir. Yorgundur, köyün meydanina gelir kahvede bir dedenin yanina oturur ve durumu anlatir... “eskiden böyle degildi” der ve dede “o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler” der…

“O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler.”

Bu söz Yasar Kemal’in “Yusufçuk Yusuf” adli romaninin giris cümlesidir.( “Yusufçuk Yusuf”, Yasar Kemal’in “Akaçasazin Agalari” üçlemesinin ikinci cilt romanidir.)
Ayrica romanin son cümlesi de su sekildedir; “O güzel atlar o güzel insanlari aldilar çektiler gittiler.”

Bu söz Necip Fazil’in 1973 tarihli “Bos ufuklar” siirinde de yer alir;

“Ne kervan kaldi, ne at, hepsi silinip gitti
Iyi insanlar iyi atlara binip gitti.”

Yukarida alintilandigi gibi dünyamizda artik özgürlükler giderek daraldi, elestiriye yer kalmadi, çokuluslu sirketlerin ve piyasanin totalitarizmi aldi yürüdü, hiçbir ideolojiye yer kalmadi, dinsel ve irksal hosgörüsüzlük yükselise geçti…
Merak etmeyin küresel isinmayi, buzul çagina girmeyi…
Karanlik, kapkaranlik bir çaga giriyoruz…

Tarihin sarkaci, geçmiste hiç olmadigi kadar insafsizca karanliga dogru savrulmaktadir…
Yasar Kemal’in, Necip Fazil’in söyledigi gibi; bildiginiz

“o iyi insanlar o iyi atlara binip gittiler”