6 senelik bir ask hikayesi

“biliyor musun, “ dedi “ istediğin zaman dinlenmeni sağlayacak bir yol biliyorum ben.”
“bunu hep isterim” dedi lamba yakıcısı. i̇nsan hem görevine bağlı, hem de tembel olabilir. tıpkı bu lamba yakıcısı gibi.
küçük prens konuşmasını sürdürdü: “ gezegenin çok küçük. neredeyse üç uzun adımda bütün çevresini dolaşabilirsin. uygun bir hızla yürüdüğünde, istediğin kadar güneşte kalabilirsin. yani dinlenmek istediğinde yürürsün. böylece gün istediğin kadar uzun sürer.”
“ama bunun bana pek yararı olacağını sanmıyorum” dedi lamba yakıcısı. “hayatta tek istediğim şey uyumak.”
“i̇şte bu şanssızlık.”dedi küçük prens.
“evet şanssızlık. günaydın.”
ve lambayı tekrar söndürdü.
küçük prens yolculuğuna devam ederken kendi kendine şöyle diyordu:” belki kral, kendini beğenmiş adam, ayyaş adam ve iş adamı bu lamba yakıcısını küçümserlerdi. ama içlerinde bana saçma sapan gelmeyen tek kişi o. belki de sadece kendisini düşünmediği içindir. onunla arkadaş olabilirdim ama bu gezegen gerçekten de çok küçük. i̇ki kişiye yetecek kadar yer yok burada.”
artık küçük prens kendi gezegenini terk ettiği için ne kadar üzgün olduğunun farkındaydı. her gün bin dört yüz kırk kez günbatımını izlemek istese bile, yine de en iyi gezegen dendi gezegeniy