sikis muptelasi

Evinde oturan mutlu, egosuz çocuğu simdi duygusuz, nefret dolu, güven duygusundan yoksun, merhametsiz, yani standart büyük insan yaptin tanrim. Nesnelestirdin. Her gün yalvarıyorum sana. Kulaklarini neden kapiyosun. Ac artik. Ya benim nefesimi tut ya da onun. Ya da ben ikimizi. Evet çok güçlüsün ama ben de bazi şeyleri yapabilirim. Ve sen sadece yaparsan seni yakarim diye tehdit edersin. Madem yakcaksin simdi niye yaktin ve hala yakiyosun? Neden bana bu kadar dusmansin? Niye o değil de ben. Ben seni seviyorum oysaki tanrim. Zaten Evrenden büyük egonu benim sevgim mi sisirdi, beni neden karsiliksiz biraktin tanrim? Benim duygularimi kaybettirmek, canimi yakmak eline ne geçirdi tanrim? En değer verdiğim ask duygusundan vurdum. Beni iyi taniyorsun, sasmali. Beni yarattin ve dalga geciyorsun. Ben ağlarken sen gülüyor musun tanrim? Seni yanlis tanimisim tanrim. Çok sevdiğim o kadina gerçekten çok benziyorsun. Sen o musun tanrim yoksa o sen misin? Bana çocukken, Seni uzmessem bana iyi davrancagini soyluyorlardi tanrim. Tanri yalan söylemezdi. Neden tanrim? Beni yakacagindan yalan mi? Beni 2. kez yakabilir misin tanrim? Benden bu kadar nefret edebilir misin? Benim gibi ofkelenebilir misin tanrim? Ben senden tanriyim. Cocukken beni sevdigin gibi sevebilir misin tanrim? Ben seni sevebilirim. Hem de çok severim. Bizi yanina al tanrim ki Sana istediğini vereyim. Beni sabah lütfen uyandirma tanrim. Gözlerim dünyada kalsin. Hoscakal tanrim.