moon priest

ya tatlım yapma ama biliyorsun seni ne kadar sevdiğimi...

Bak moon, ben aslında duygusuz bir insandım. Ta ki seni görene kadar. Gerek zekan, gerek mizahın, gerek güzelliğinle beni büyüledin ve beni başka bir adam yaptın bebeğim. insan nasıl aşık olur? Aşk nedir? Sevgi nedir? işte bunların hepsini sen öğrettin bana...

Hatırlıyor musun ilk göz göze geldiğimiz günü? Ne hissetmiştin? Ben yaşadığımı hissetmiştim. Hem de ilk defa. Bunu içten bir şekilde söylüyorum. Seni görmeden önce yaşamıyormuşum ben.. Sana baktım ve dedim ki: pepe, sen bu kız için dünyaya gelmişsin, o da senin için dünyaya gelmiş!

Anlamıyor musun birbirimizin bir parçasıyız biz. Biliyorum senin de bana nasıl aşık olduğunu. Biliyorum her saniye aklında olduğumu. Çünkü hissediyorum aşkım. Bana duyduğun sevgiyi hissediyorum. Ve ben de sana aynı, hatta daha yoğun duygular besliyorum.

Sen en değerli varlığım, canım, her şeyim.. Yaşama sebebim, biricik moon'um..

O tatlı ellerinden tutup güzel gözlerine bakmak istiyorum. Şirin sesini duymak istiyorum. Telefonlarıma cevap vermiyorsun. Burda ölüp ölüp diriliyorum.. Biliyor musun ne çektiğimi?

Bilemezsin, sen hiç sensiz kalmadın ki!...

Affet beni, affet ben sensiz yaşayamam.. Seni çok seviyorum..

 
Pepe'ciğinden sevgiler...