keske simdi sizlerle beraber ayni yatakta olsaydik

bak kardeşim,

ben her gece sabahın ilk ışıklarına kadar türkü bar'larda sahne alan, kısacası ekmeğini sesiyle kazanan bir sanatçıyım. gecenin stresini atmak ve uykudan önce kafamı boşaltmak için eve gelince ilk işim bilgisayarı açmak oluyor. son 3-4 haftadır inci sözlük denen bu siteyi keşfettim. önceleri çok iyiydi. gülmekten kırılıyor, gece boyu teneffüs ettiğim sigara dumanlarının zehrini içimden resmen akıtıyordum. bir kahkaha bir çöp pirzolaya eşdeğermiş derler, bu sitedeki gececi sabahçı tayfa bana ziyafet çekiyordu adeta. onlar da beni sevdi, hatta vocaroo'dan istek şarkı bile okudum arkadaşlara.

neyse konuyu dağıtmadan esas mevzuya geleyim. bu inci sözlük denen nane, seninle tanışmamdan sonra benim için karabasana dönüştü. önce senin "serkan serkan" yorumunu dinledim. hoşuma gitti, nağmeli güzel bir yorumun vardı. birkaç dinlemede dilime dolandı, serkan serkan diye dolaşmaya başladım etrafta.

yine bir gece sahnedeyken istek şarkı geldi, haydar haydar. başladım okumaya... nasıl yardırıyorum ama... o gazla giderken, serkan serka-a-a-an diye okumaz mıyım nakaratı! dünya oracıkta başıma yıkıldı sanki. saz heyeti durdu, tüm müşteriler bana bakıyordu. rezil olmamın yanı sıra, esas olay ondan sonra patlak verdi. meğerse orada mafyatik alemlerin ünlü siması serkan inci baba da varmış. "abi yapma etme" demeye fırsat bırakmadan "vay sen beni taşağa mı sarıyorsun ulan" narasıyla beni nallaması bir oldu. sağolsun hastaneye de kendi adamları zütürdü beni, masrafları da o karşılayacak.

şu anda hastanedeki odamdan yazıyorum. bak çok ciddiyim, buradan bir çıkayım, sana hayatı zindan edeceğim ulan. o ses tellerini senden söküp, müzeyyen senar'a takacağım. son şarkılarını söyle, arşivini yap. çocuklarına hatıra kalır. seni değil, sabi sübyanları düşünüyorum.

bilgilendireyim istedim.

iyi sabahlar.