ulan her geçen gün daha da mutsuz

panpalar üzülüyom lan halinize. bu ülkenin gençlerine üzülüyom amk. harbi diyorum, yalanım varsa sabaha çıkamıyım. bugün avm de gezmeye çıktım.20-25 yaşında gençler hala daha babalarıyla alışveriş yapıyor üst baş alıyor filan. çok zor olm parasız olmak. o yaşta kendi hayatının olmaması. birilerine hesap vermek zorunda olmak, istediğini alamamak. en kötüsü hala daha babaya yük olmak. düşünün amk adam 55-60 yaşına gelmiş belki. cebindeki son parayı sana harcıyor amk. kız arkadaşına harçlığınla çay ısmarlıyorsun belki. bunun omuzlarınıza getirdiği yük çok büyük. ama mecbursun sende, ne yapacaksın? sonra mutsuzluk içinize işliyor, sanki bütünleşiyor sizinle. öyle ki artık parçanız oluyor. gelecekten ümidinizi kesip içinize kapanıyorsunuz. halbuki en cıvıl cıvıl olmanız gereken zaman, hayatın tadını çıkarmanız gereken zaman. kafanıza estiğinide inter rail yapıp avrupa turu yapacağınız zaman. yüzünüzün gülmesini istiyorum lan ben. etrafımda mutsuz insanlar görmek istemiyorum amk. ah birde ülkeyi yönetenler anlasa bunu, sizinle uğraşacaklarına devleti yönetmeye çalışsalar. en azından başlangıç olurdu...