çocukluk..
küçükken 8-9 yaşındayken
babanemi abi kardeş sevmezdik anne de sevmezdi bitek babam severdi. bizde fırlamayız abimle. bigün gelmiş babanem söylenmiş anneme annem üzülmüş evimizde bahçeli balkonlu. kadın söylenip gitmiş anneme bizde üzüldüğünü görünce başladık abimle haylazlığa. ellerimizde su tabancaları. ne bilelim dıbınakoyim balkona su sıkıyoruz gelsin kaysın buradan düşsün gebersin o kadın diye. sonra meğersem bahçenin önünde çalılıkların arasından bizi dinliyomuş. geldi ağladı söylene söylene gitti sonra. küçüktük ama utanılası bi olay

bikerede sınıftayken kızları güzel olan bi sınıfta hemde lise anılarından. dersi boş zannedip dalmıştık makaraya kukaraya. bizimliler bitane mont bulmuşlar kimsenin değil öyle bi oraya atıyolar bi buraya tükürük içinde mont balgamlar tükürükler hatsafhada. sonra ben sırada otururken sıramın önüne geldi defterim balgam içinde oldu. dedim amkkduklarım napıyonuzz lannn diye bi salladım tam o sırada sınıfın kapısı açıldı hoca içeri girdi. hocanın kafada mont :d

bikerede lise anılarında bizim sınıf futbol maçı yapıyor okul izliyo nerdeyse maçı. bizim salak arkadaş topa vururken ayakkabısı saha dışına uçtu öyle bi vurmuş ki salak okulun yanıda otopark adamın arabasına gelmiş dıbınakoyim tam o sırada seke seke giderken kapıya yaslandı kapı açıldı düştü rezillik üstüne rezillik okul yarılmıştı gülmekten

bak amk bak yine lise anılarımdan. arkadaşla koridorda gidiyoruz merdivenlerden iniyoruz. kıza çarptı bu pardon derken elini omuzuna atacam diye memesine salladı elini kız bunu okul boyunca kovaladı bu salakta kaçtı. sonra disiplinlik olmuştu