acemi bir yazarın bir kadına duyduğu aşk

bölüm 12

dersaneye devam dedim senden naber iyi dedi konuşmaya başladık sen nerelisin dedim mirada ben babannemi ziyarete geldim buraya aslında istanbulluyum dedi burası zaten istanbul dedim o da işte biraz anadolu tarafında kalıyorum falan filan dedi iyi güzel dedim lisede okuyorum falan mira durmadan anlatıyordu bu arada gazeteden telefon gelmiş işten çıkarıldığım söylenmişti hiç üstlerine gitmedim çünkü suçumu biliyordum eleştirmekti suçum insanları sorgulamak ürkütür ve korkutur çoğu zaman ben kulak asmadığım asi olduğum gerekçesiyle tecrit edilmiştim

mira ile konuşmamız sürüyordu bir gün aynı parkta buluşalım mı dedim ve buluştuk selda okuldayken onunla rahat rahat buluşabiliriz diye kuruyordum kafamda ve o gün kumral arkadaşı onu uzakta bekliyordu parkta ağaçların kapattığı kör noktaya geçtik konuştuk falan gitmeden bu beni dudağımdan öptü