son zamanlarda çevremdeki insanlar birer birer

Sözlerime nasıl başlayacağımı bile bilmiyorum.. ıhıhııh hh neyse evet ;

Hazır ve nazırım başlıyorum.. (kullanıcağım isimler fake olucak beyler)

Şuan benim durumumda olmak istemezsiniz herhalde.. demem o ki şu sıralar cidden bana karşı , yüzüme karşı hayır hayır hayır keşke yüzüme karşı olsa arkamdan oynanan oyunların haddi hesabı yok.. ve bilmiyorum gözüm açıldı artık yani kime nasıl davranacağımı kimle nasıl samimi olacağımı daha iyi anlıyorum.. ve bu yüzdendir ki bana o huur çocukluğunu yapan arkadaşlarıma teşekkür ediyorum (!)

Şöyle devam edelim o zaman.. şimdi bahsi gecen arkadaşlarımla (arkadaş..!) aynı yurtta aynı odada kalmaktayız.. ve bu insanlarla ki artık insan demek bile zor geliyor dilim dönmüyor , insan müsveddeleriyle hergünümüz her saatimiz her dakikamız birlikte geçerdi.. yani bilmiyorum bu adamlar kardeşimdi.. o kadar iyi anlaşırdık ki çevremizdekiler inanamazdı.. sanki yıllardır arkadaşmışız gibi gelirdi onlara.. herneyse sıkı fıkıydık.. taa ki geçen pazartesi yaşananlara kadar..

peki ne oldu geçen pazartesi ?