cin düğününe davet edildim

o gece sabah kadar uyumadk. herkesin yüzündeki ifadeden korkularıın grebiliyordum.ve o gece sadece bir başlangıctı. hocamın dediği gibi çetin bir sürece girmiştim.ben ölmekten korkmuyordum, aileme birşeyin olmasından endişeleniyordum.12 yaşında biri böyle bir imtihan için ne kadar küçüktü oysaki.

yaşıtlarının tek dersi ödev ve sınavken.ben bu hayatın gizemi içinde bir oraya bir buraya savruluyordm. belki milyonda bir idi bu olay. zaten herkes görseydi onları, imtihanın anlamı kalmazdı. allahn benim üzerindeki tasarrufu da böyleydi. hocam sabah kadar kuran okudu yüksek sesle.bir odada 6-7 kişi hocanın güzel sesiyle tecvidli kuranını dinledik.

sabah oldu.bi kaç saat uyudum. sonra annem uyandırdı. oğlum hoca çağırıyor. başlayacakmıssınız dedi. yavrusuna bir şey olacağını hisseden bir ananın gözlerini görmek istemezsiniz.o endişe hr şeyden daha acı.