elleri soğuk fakir bir kız çocuğu

arabaya binmemiz için şoför kapıyı açtığında genç kadın çekimserdi, küçük kız ise hayretler içinde aracı süzmekle meşguldü. bir kaç saniyede bunlar yaşanırken elimi öne uzatarak "lütfen buyrun." dedim kadın ve çocuk içeriye girdiler peşlerinden ben girdim araca şoför kapıyı kapattı. aracı kullanmak üzere kendini hazırladı ve yola çıktık fakat genç kadın araca bindiğinden beri tedirgindi sonunda dayanamayıp "nereye gidiyoruz?" dedi. "güzel bir yemek yeriz diye düşünmüştüm." dedim kadın uykudan uyanırmışcasına irkilerek "yok yemek filan, bana konuşacağız demiştiniz billahi gelmem lütfen kenara çekin ineceğim."dedi. şoförüm bana bakıyordu durmak için komut bekliyordu. kadın daha kızgın bir biçimde omzuna vurdu "sana söylüyorum dursana be adam!" dedi. araya girdim "lütfen, düşüncesizliğimi mahzur görün ama sadece konuşmak istemiştim." diyebildim. o anda dolan bir sürahinin devrilmesi gibi omzuma düştü başı ağlıyordu ancak "ağlamak" ile ifade edilemezdi bu. adeta bir nehir omzuma taşmıştı. "eşim beni bekliyor, aç bilaç şu yaptığıma bakın, ineyim lütfen ineyim." dedi çaresiz bir ses tonuyla. küçük kız babasını korumak isteyen bir tavırla atıldı "babam biz olmadan yemek yemez." neye el atsam elime yüzüme bulaştırıyordum.