lisede herkese rezil olma anım

daha çiçeği burnunda liseliyim o zamanlar. içimde bir heyecan var okulun ilk günü. bahçede toplandı herkes cıvıl cıvıl. konuşmalar törenler ne gibimse hocalarla sınıfa dağılmaya başladık. sınıfın kapısından geçerken biriyle takıldım. orda durdum sağıma bakmamla karnımda kelebekler oluştu, yüzümde tuhaf bi gülümsemeyle pardon dedim.o da gülümsedi bana. karşımda altın sarısı saçlı hokka burunlu al yanaklı bir dilber vardı.ben böylesini görmemiştim arkadaşlar.o günün öğle arasında sınıftaki herkes yemeğe inmişti. benim aklımda o vardı. tuvalete girdim kapıyı örttüm güzelce sürgüledim arkadan. alışkındım böyle tedbirler almaya. anne babası emekli olan evden ayrılmayan herkes bilir. pantolunun kemerini çözdüm fermuardan çıkarıp zevk alamıyorum çünkü. hoşur hoşur başladım çekmeye. sesler fazla geldi kulağıma, çakmasınlar diye tuvaletin musluğunu açtım su sesiyle bastırdım. kuru yannan da zevk vermiyo beyler tükürükledim yannanı güzelce foşur foşur çekiyorum yetmiyomuş gibi taşşaklarımı okşuodum diğer elimle de.işimi bitirdim yannanı tuvalet kağıdıyla sildim kanıt bırakmamak için sifonu çekicektim. sifonu çeker çekmez kafama bi şeyler düşütüğünü hatırlıyorum beyler. uyandığımda hastane buldum kendimi. annem babamdan sorular sualler. ertesi günü okula geri döndüm. sınıfta bi kahkaha koptu girince. tuvalette bayılan bu çocuk değil mi diye. utandım kızardım o anda.o güzel kız da merak etmiş beni 2 gün niye gelmedi diye sıra arkadaşıma sormuş. şuan yengeniz olur ama mutlu muyuz tartışılır. (bkz: siz siz olun züt gibmeyin)