türbanlı kızla 3 yıllık hikayemi anlatıyorum

o zamanlar kimse kimseye cep telefonundan mesaj atamazdı amk. çok pahalıydı lan.. öyle 10 bin sms paketi falan yoktu yani. ölüm kalım meselesi olsa gene sms atarken düşünürdük ailece. hatta bi keresinde küçük kardeşim düşüp bacağını kırmıştı evde babama çağrı atmıştım aramamıştı, sms de atmamıştım. kimseye haber vermediğim için çocuk 2 saat halıda ölü balık gibi yatmıştı sonra çok pis dayak yemiştim amk hala o dayağı hatırladıkça vücudum sızlar.

neyse beyler.. sanıyorum kız eve gitti yemek falan yedi, ödev yaptı ancak akşam üzeri bilgisayar başına geçip bana yazmıştı. o gün konuşmamız arasında şöyle bir muhabbet geçti ben hala unutmam

+senin neden suratında kıl çıkmıyor ismail, köse misin yoksa?
-ya bu yaşlarda kimsede çıkmaz ki.
+ama sınıf arkadaşlarının çoğunda az da olsa var.
+genetikle alakalıdır melis bilemiyorum.

işte o günün özeti ... kız büyük gösteren erkeklerden hoşlanıyormuş. ya dıbına koyim benim de öyle bi suratım vardı ki, yanağımda bi tel sakal yok ! bi sivilce çıksa tavuğun züt deliği gibi meydanda oluyordu. yarabandı yapıştırırdım zaten çoğu zaman. ama çok şanslıyım ki sivilcesiz bi ergenlik geçirmiştim.