1. 1.
    +151 -13
    bugun yasadigim tamamen gercek hikaye o gibik hayatinizdan 2 dakika ayirin panpalarim

    bu gun oglen metrobusle fakulteye geliyorum herneyse oturdum en arkaya yanimada bi amca oturdu. Amcada 60 yaslarinda. Gri renkli, elle yapilmis, buram buram anadolu kokan hirkasini giymis ustunede ince bir mont oturdu acti gazetesini is ilanlarina bakiyor nerde gibim sokum is isaretliyordu. Tam bu duruma uzulecektim ki bir telefon sesi etrafa baktim kimseden cit yok. Sonra amcam en sonunda dayanamadi cikardi cebinden telefonu ev sahibi ariyor. Bir elinde is ilani ariyor bir elinde ev sahibi ariyor. Telefonu acamiyor. O amina kodumun cocugu kimse bir daha ariyor. Ama adam telefonuda kapatamiyor. Telefonu acmadigini goren insanlar kendince sinir yapiyo bide. Garibim sessizede almayi bilmiyo. Baktim 3. Kere ariyo artik o mistik havamdan cikip amca sessize alalim diyerek sessiz tusuna bastim ve ciktiginda ararsin dedim. Amcanin bana oyle bir tamam oglum diyisi vardi ki beyler gidip o ev sahibinin anasini gibemedigim icin hala suclu hissediyorum kendimi..

    Not : bu hikaye bu amcamiz bize hayatimizin her aninda biseyleri hatirlatsin. Mazlumlari gibistirmayalim

    not 2 : Sakirt degilim ayrica imanim zayiftir, dini cikarim yapmak icin anlatmadim

    Not 3 : biz inciciyiz madem sisteme karsiyiz bu konuya duyarli olanlarda biz olacagiz

    not 4 : amacim suku almak degil basligi uplatip yeteri kadar okura ulastirmaktir

    not 5 : zengin huur cocuklari demem dikkat cekmemden oturu

    not 6 : ev sahibi yazisini kucuk harflerle kaydettiginden oturu gordum o bile icimi parcaladi
    ···
   tümünü göster