ne kadar mal bir insanım anlatıyorum

bu sabah ilk derse
biraz geç kaldım. merdivenleri yavaş yavaş
çıkıyordum. arkamı döndüm bir de ne
göreyim, sınıfın en güzel kızlarından biri
arkamdan
geliyor. ulan dedim hazır geç kalmışız hoca
derse almasa da beraber kantine gitsek bi
bahaneyle tanışıp muhabbet etsek. tabi ben
yavaşladım o da tam benim yanıma geldi
koridora çıktık yan yana yürüyoruz. ben ona
bakıyorum ama o hiç benim yüzüme bakmıyor.
kafasını eğmiş yere bakıyor. utanıyor galiba
diye düşündüm. neyse işte tam kapının önüne
geldik durdu bir saniye bekledi. dedim herhade
girmeden önce bana bir şey söyleyecek. hiç
bakmadan kapıyı açtı ve sınıfa daldı tam
peşinden girecektim ki içeri girdiği gibi kapıyı
kapattı. ya beni hiç görmedi (zannetmiyorum
%90 görmüştür.) ya da benimle beraber sınıfa
girmek istemedi çünkü beraber sınıfa girersek
birlikte olduğumuzu zannedebilirlerdi.