üniversite farkı neymiş öyle

konferans bitti işte evin yolunu tutacaz. kalktık ayağa öndeki adi de kalktı geldi "kitapları napıyoğuzz?" dedi. onları tekk tek zütüne sokacam şurda iki dakika kızı tanımaya çalışıyoz gibtir kaybol gözümden der gibi bırakın demeyi bakmaya bile beceremedim. poker face yaptım sadece kırmak istemedim. zaten kızın yanındayız unutacam dedikçe geliyor üstüme üstüme. neyse "biz de onu konuştuk şu kpyalrın satıldığı yer var ya ordan halledicez.".
çocuk direk damdan düşmüş camız gibi " tamam o zaman birlikte gidelim halledelim, bugün mü yarın mı?"
içimde bi küfrediyor, bi tövbe yarabbi al şunu başımdan diyorum. yani allah normalde fakiri önce kaybettirir sonra sevindirir de bana niye tam tersini yapıyor ki.
neyse kıza döndüm dedim ki "sence? bugün boşsan bi bakalım istersen, belki yarın alırız.". kız olur boşum gidelim dedi.

geçtik otobüs durağına başlamaya. ben o arkadaşa sövmekten konu bulamıyorum kızla konuşacak. yani ben dedimki şu tiple güzel bi kızla muhabbet kurduysan bu çocuğa da gibtiri vermelisin.
neyse otobüs geldi bizim camış tabi en önde bindi otobüsü sonra kıza yol verdim bindi. o sırada bin teyze araya girdi. -senin de amk teyze kıza mal oldun bana- ara açıldı baktım kızla bu körüğe yanyana geçmişler başka yer de yok ben de karşılarına geçtim. ama içimden bilmediğim o kadar değişik küfürler çıkıyor ki.