haline isyan edenler gelin bi

bir çoğunuz isyan ediyor. kimi zaman kendine kimi zaman hayatına...

her zaman bütün kötü olaylar sizin başınıza geliyor zannediyorsunuz..
tipsizmişsiniz gibtir edin hayatınıza bakın... tek sorununuz bu olsun...

karnınız doyuyorsa buna şükredin.. ateist olsanız bile kötümsemeyin..
gidin bir çocugun elinden tutun.. gözlerine bakın o zaman anlayabilirseniz gözlerindeki mutluluğu görürsünüz..
hiçbir zaman aaa üstüne bak çok kötü demeyin..
küçük bir çocuk simit satıyorsa bakmayın... kötümsemeyin ... 1 tl en fazla simit ölmezsiniz ya alın bir tane...
aileniz var lan yanınızda bir çoğunuzun.. kardeşim dediğiniz insan var belki de...
ne kadar zor durumda insanlar var... resimdeki: https://encrypted-tbn0.gs...j5UJv7wcQhxt5BLVfLXZss3x9

ne oldum değil ne olacağınıza bakın..
küçük şeylerden mutlu olmaya bakın...

aynanın karşısına korkarak geçmeyin.. kendinize güvenerek geçin bi bakın lan aynaya nasılsınız bugün...
ağlamayın oğlum kız yok diye en fazla biriktirir 50 lira karıya gidersiniz zor değil..

şunu sorun kendinize hiç bir çocuğa yardım ettiniz mi? yada ne zaman?
hayatı zar zor küçük yaşta öğrenen insanlara bakın.. abi döneri getirdim diye yüzüne bakan...
sizden daha cesur bir çocuk var karşınızda niye haline şükrediyor... en kötüsü bu olsun diyor belkide bakın lan..

gözleri gülüyor sen ağlarken bile...

bahşiş verdiğinizde nasılda mutlu oluyor. gözlerine baktığında o zaman sizde gülüyorsunuz...
adam zengin olabilir.. zorunuza bu gitmesin.. sen 20 tl ile mutlu oluyorsundur... o 1000tl ile ...

ama mahalledeki biri o 20 tl ile yanındayken 1000 tllik adam 20 tl ye düştüğünde kimse yanında olmaz... o yüzden kıymet bilin...

neden mi anlattım:

1 hafta önce kafam attı.. arabayı aldım kızılaya gidim kafam dağılır.. kolej de bi sokağa bıraktım arabayı.. kızılaya doğru geçiyorum... karşıda bir çocuk dikkatimi çekti.. titriyor bir yanda da kokoreçe bakıyordu.. içim cız etti gittim yanına oturdum sohbet ettim.. babam annem beni dövüyor dedi 11 12 yaşında bende dışarı kaçtım dedi.. ağlayacak gibiydim... kemerle dövmüşler çocuğu gözlerim doldu.. kendime dedim oğlum sen yine iyisin.. dedim gel aq sana kokoreç alım gözleri güldü lan çocugun abi ben hiç yemedim ki dedi.. ne güzel lan gel dedim beraber yiyelim aldım ama bu üşüyor.. çıkardım montumu verdim çocuga üşüme al dedim.. anlatmaya başladı biraz annesi babası ne zaman kavga etse en son dayagı bu yiyormuş.. oklavayla falan vuruyorlarmış... cebeci polis karakoluna gidelim dedim arabaya doğru gidiyordum.. çocuk durdu abi dedi boşver dedi ben alışkınım.. olur mu lan dedim gel.. abi onlar beni ne kadar dövsede ben onları seviyorum kızamıyorum.. bir yanım nefret ama bir yanım onları seviyor dedi.. sarıldım çocuga ağlıyorum.. bilmiyorum o an çok değişik duygular içindeydim... kimisi annesini kimisi babasını beğenmez ama o farklıydı.. abi ben gidiyorum dedi al montunu dedi. gibtir et dedim sende dursun dıbına korum montununda dedim verdim çocuga gel dedim sana bi hediye daha verim.. kuzenime aldığım ayakkabıları ona hediye olarak verdim kuzenimle aynı yaştalardı.. sevinerek gitti gözleri o kadar güzel parlıyordu ki.. o güldükçe ben ağlıyordum.. en sonunda hadi evine zütürümd dedim.. belli yerden sonra gelme nolur abi dedi.. tamam dedim geri döndüm.. ve artık hıçkırarak ağlıyordum... o kadar şeye rağmen babasını ve annesini sevip hayata tutunabiliyordu...

özet yok 2 dk okuyun aq