beyler gelin size bi anımı anlatıcam

Dinlemeyen gibtirsin gitsin ama bu anlatacağım gerçek olaylardır ben bi başlıyımda siz bilirsinz.. Olaylar gerçek fakat isimler sahtedir

Soğuk bi kış günüydü binler hava çok soğuktu ankarada çok iyi hatırlıyorum o günü asla unutmam. Babam beni üniversiteyi kazanamadım diye kırıkkaleye gödermişti. Tam bi köy gibi gelmişti istanbuldan sonra kırıkkale orda bi dershaneye yazdırdı tanıdık ettik kimse yok aq.. Bi göz ev tuttu bana (istanbulda adam olacağım yokmuş haklıda aq).Bitanede radyom vardı içinde biri iclal aydının kasedini unutmuş heralde eski ev sahibinden kalma tv almadı tabi pc ztn yok o zaman o salak şiirleri dinliyodum tek başıma falan Gel zaman git zaman o gibindirik dershanede bi kaç arkadaşım oldu ve onlarla gezmeye ankaraya gidiyorduk arada bi.. Yine o günlerden biriydi yanımızda bi iki kız arkadaşımızda var biri sosyal bi kızdı. Neyse bi yere oturduk bahçelide etrafa bakarken karşı masada 2 kız gördüm. Biri çok güzeldi. Tabi nerden biliyim o kızlardan biriyle hayatım bambaşka olcaktı. Kız olan Arkadaşlarımdan biri;
-Nereye bakıyosun lan
-KArşıdaki kız çok güzel ama bakma sakın
Tabi utangaçta bi tipiz bakıyoruz ama konuşmaya gelse elim zütüme dolancak masalarına gibsen gidemem kızda sanki arada bakıyo gibi hissettim ama hiç göz göze gelmedim. Neyse yanımda kızlardan biri
-"güzel kızmış" dedi. "Konişim istersen senin için".
Tabi ozamanlar bin takılıyoruz ya.
- "Konuş nolcak gibtiri yiyip gelcen" diyerek güldüm.
Kalktı ve onların masasına gitti

işte herşey ozaman başladı.