bu başlıkta masal anlatıyorum beyler

Toprak artik yagmuru emmiyor, suyun açilan kanala dogru akmasini sagliyormus.
Tümsekler çamur yigini degil de bir toprak parçasi gibi görünmeye baslamis.
Bir gün evin önündeki verandaya çikip, bahçeye söyle bir bakmis : - Artik
tohumlari ve fidanlari dikmeliyim. demis kendi kendine. Ertesi gün erkenden
kalkip ise koyulmus. Çim tohumlarini topraga özenle serpistirmis. Bahçe
duvari dibindeki topraga da, çiçek ve agaç fidanlari dikmis. Isi bitince
verandadan bahçeye bakip : - Bir gün yemyesil olacak. Güzel kokulu renk renk
çiçekler açacaklar. diye söylenmis. Geceleri rüyasinda bahçesinin
gelecekteki biçimini görürmüs. Uyaninca rüyasina sevinir : - Yemyesil
bahçeye kuslar da gelir. Ötüsürler civil civil. diye düs bile kurarmis.
Günlerce, aylarca ugrasmis. Sonunda çamuru kurutmayi basarmis. Çim tohumlari
ve çiçek fideleri artik çamur içinde kalmiyormuslar. Yoldan geçenler
bahçedeki degigibligi görüyorlar ama "Nasil olsa basaramaz. Burada hiçbirsey
yasamaz." diyerek önemsemiyormuslar yapilan isi. Çamur tümüyle yok olunca,
çevredekiler rahatsiz olmaya baslamislar