1. 126.
    +3
    görmeden cemalini bir iz aradım durdum
    ondan bir kırıntı
    hayaldi..
    ellerinden bileklerinden tuttum
    zamanı sündürdüm
    yelkovanı gerdim
    günleri mermerlere savurdum da
    çıt yoktu
    sessizliğiydi yankılanan bende
    iç çeken yokluğuydu odamda
    her yerde
    ve dalıp giden gözleri
    sanırım bir hayali kolluyordu
    bilirdim gözlerini kendimden
    bilirdim ya
    ben de onun hayaliyle
    var olmuştum zaten.
    ···
   tümünü göster