sizden bi isteğim var

kadıköyde içiyodum. bi barda. bar da denmez hafif müzik, loş ortam. kimisi hatunu kapmış birlikte bira içip ağır ağır muhabbet ediyolar, heralde şu hayatta en çok istediğm şeylerden biri bu neyse kimisi arkadaşları toplamış bazen bağırarak bazen sesisce sohbet ediyolar, kimi liseliler taşkınlık çıkarırcasına gülüşüyolar. ben tekim. tek kişilik masa 4 sandalye, 4. bira, 9. sigaranın ortasındaydım. bi grup geldi, yandaki boş masaya oturdular, 7 kişiler. önce 1. geldi sandalye boşsa alabilir miyiz dedi, sonra diğeri boşsa alsak olur mu dedi 2.sandalyeyi aldı, 3. bana baktı sonra diğer masalara baktı. düşündü tek değildir adam 1 sandalye masasında dursun birisi vardır masasına oturacak. ama yoktu, tektim, yalnız başıma içiyodum ama o sandalyede belki dayım oturuyodu, belki gavat babam, liseden özlediğim bi arkadaşım, belki sevdiğim kız oturuyodu. sonra 3. eleman geldi boşsa sandalyeyi alabilir miyim dedi, yalnızmışım gibi baktı, yalnızlığım onun gözlerinden yansıyodu resmen. al dedim aldı oturdu arkadaşlarının yanına. heralde 5 10 saniye beni düşündü katılmadı muhabbete sonra devam etti. düşünceli adammış, insanmış.

öyle işte, bi masada yalnız bi adam oturuyosa o masadaki son sandalyeyi alıp daha da yalnızlığa gömmeyin onu.