komutanla acemi asker diyalogları

alay komutanı karakolu teftişe gelecek, gunler öncesinden her yer pırıl pırıl edilmiş, etraf bal dök yala kıvamında. ben de kantin görevlisiyim. ilaçlamışım kantini, dolapların camları ayna gibi kolaların yazıları bile milimetrik düzgün, her şey mükemmel hatta oda spreyi bile sıkmışım komutanı bekliyorum. o sırada alay komutanı albay gelir, arkasında birlik komutanı binbaşı ve kantinden sorumlu benim komutanım başçavuş.

alay komutanı: nasılsın asker?
ben: hamdolsun komutanım.

o sırada birlik komutanı bıyık altında bana gülümserken, benim başçavuş renkten renge giriyordu. alay komutanı tekrar bana dönerek;

alay komutanı: kısa dönem misin sen?
ben: evet komutanım
alay komutanı: iyi yere vermişler seni bak.
ben: saolun komutanım!

o sırada benim başçavuş yerle yeksan! alay komutanı birliğimizi terkeder ve başçavuşla başbaşa kalırız...

bçvş: olm, koskoca alay komutanına "hamdolsun denir mi lan?" adam ne derse "sol" diceksin, öğretmediler mi lan size acemilikte.

ben: ya komutanım boşluğuma geldi, ne bileyim. ilk kantine girdi adam, heyecanlandım. (bahaneye gel)

netekim güldük geçtik komutanla. bir tak da olmadı açıkcası. ama işin garip yanı, aynı olayı bir uzun dönem er yapaydı yiyeceği köteği aklımdan bile geçirmek istemiyorum.