komutanla acemi asker diyalogları

küfürbaz ve 20 yıllık astsubay ile kısa dönem arkadaşım arasında geçen diyalog. ben izleyiciyim.
ast: astsubay
ark: arkadaş
b: ben

ast: sız üniversite okumuş adamlarsınız küfür bilmezsiniz.

ark: komutanım biz insan değilmiyiz. bizde ediyoruz yani.

ast: o zaman bildiğin en ağır küfürü et bakalım.

ark: olmaz komutanım. sizin yanınızda ayıp olur.

ast: o zaman önce ben ediyim sonra sen edersin.

ark: olur komutanım.

ast: ağzına veririm kulakların şınav çeker. (gülüşmeler)

ark: (utanarak) ya ben etmiim. benim küfür baya ağır olacak.

ast: et lan. emrediyorum.

ark: ananın dıbına beton dökerim bütün mahalle abaza kalır.

ast: dumur (gözler faltaşı gibi açılır, surat kıpkırmızı , konuşamaz bile)

b: dumur (böyle küfür değil insana cansız varlığa bile edilmez)

5 dk. sonra astsubay anca kendini toparlamış.

ast: baya iyi küfürmüş. size okulda bunlarımı öğretiyolar amk.