az önce sokakta ağlayan bi kız gördüm yanına

-biraz önce gerçekten çok kötüydün, sebebini anlatacak mısın?
+tabi, anlatırım daha iyi olur açılırım hem.
hemen ona 50 m ilerideki, ağaçtan yapılma havası verilmiş cafeye gitmeyi teklif ettim.
kabul etti.
ayağa kalktık. biribirimize çok yakın bir şekilde kafeye doğru yürümeye başladık.
o, çok mutluydu. birden bütün sıkıntısı hafiflemişti. kendini iyi hissediyordu gerçekten de.
yürüdük yavaş adımlarla.
cafeye geldik.
önce o, montunu çıkartıp sandalyesinin arkasına sarkıcak şekilde astı. ardından sandalyesini çekip oturdu.
ben de oturdum.
garson yanımıza geldi, ne alıcağımızı konuştuk. o, bir bardak nescafe istedi.
ben de nescafe istedim, çünkü aklımda hiç birşey yoktu. ben halen, hayal kokan gerçeklerin arasında kendimi bulmaya çalışıyordum.
hani olur ya, uzun süre, hızlı hızlı nefes aldığınızda, olayların, mekanların gerçekliğinden şüphe edersiniz, algınız zayıflar.
benim için de aynı şey geçerliydi işte.