komutanla acemi asker diyalogları

askerliğin ilk günüdür. devre kaybı olarak gitmiştim, bir üst devrelerim de henüz acemiydi. akşam saat 10'u geçmiş ama intikal olacağından dolayı gece eğitimi sürmektedir. ben de sivil kıyafetlerimle 200 küsür askerin arasına karışmışım, yere bağdaş kurmuş ve karşıdaki banka oturmuş iki uzmanın anlattıklarını dinliyorum. intikalden yırtmaya çalışan bir asker, pat diye araya girererek:
a: bi durum arz edebilir miyim komtanım?
k: et hamua goyim başka da bişeye yaramazsınız zaten
a: komtanım az önce düştüm de parmağım çok acıyo kırılmış olabilir
k: gel bakiim buraya (sinirli) hangi parmağın?
a: sekizinci parmaam komtanim (diğer askerleri yara yara aralarından geçerek)

o sırada gözlüklü ufak tefek bi asker güler ve bu diyalogların dışında kalan 2. uzman fırsatı yakalar.

k2: ne gülüyon olum sen?
a2: komtanim 8. parmak dedi de ona güldüm
k2: sen hiç aynada zütüne baktın mı?
a2: (rengi atar ağlamaklı bi hal alır) hayır komtanım
k2: iyi git bak da ona gül
a2: emredersiniz komutağnımm!

ben: (içsel) nereye geldim amk ben ya :s