komutanla acemi asker diyalogları

hafta sonu tatilini geçirmek üzere gittiğim izmir'den dönerken, aynı gün oynanan 10 nisan 2011 galatasaray trabzonspor maçını da facebook'taki yorumlardan takip ediyorum.

derken, trabzonspor son dakikalarda golü attı ve yorumlar yağmaya başladı. bu yorumlar arasındaki bir yorum dikkatimi çekti. "keşan'da askerliğimi yaptığım x kışlasında nizamiyede nöbet tutarken, sevinçten bağırdım. umarım telefonu yakalatmam * " gibisinden bir şeydi.

ben de keşan'da sağlık asteğmen olduğum için, o an aklıma bir muallaklik geldi. askerin adını not aldım ve revire çağırttım, merakla geldi.

- ooo, büyük trabzonspor'un büyük taraftarı gelmiş.
+ !!!
- olum gece nöbet tutarken, facebook'a yorum yazmak nedir? kışla adı bile vermişsin.
+ ben yazmadım, komutanım. arkadaşlar yazmıştır.
- yürü git len!

(kapıda konuşmaları dinleyen, revirde görevli ve telefon kullanımına izin verdiğim askerler krize girer.)

+ valla, billa komutanım.
- yemin etme. ne kadar kaldı askerliğin?
+ şafak çok, komutanım.
- 1 ay hapis yat da, bundan sonrası için, aklın başına gelsin.
+ ya, lütfen, vb vb. :(

çekmeceden boş bir kağıt çıkardım. resmi bir dille olur da fener şampiyon olamazsa, yannanı yiyeceğini yazdım. asker dalga geçildiğini anladı, rahatlayarak ve muhtemelen içinden küfür ederek odadan çıktı.

24 nisan 2011 bucaspor fenerbahçe maçı'ndan sonrası tekrar karşılaştık.

- komutanım, fener maçı az daha veriyordu, yüreğim ağzıma geldi.
+ ehehehe.