komutanla acemi asker diyalogları

ankara'dan yola çıkar, gs'ın uefa kupasını kazandığı gün kuzenimi izmir buca'daki acemi birliğine teslim ederiz. kendisi devre kaybıdır. bir aylık bir eğitimden sonra samandıra hava üssü'ne gönderilir ve buradaki ilk içtimasına çıkar. bir üsteğmen askerlerin önünden yüzlerine bakarak ağır adımlarla geçer. kuzenimin önünden de geçmiştir, fakat birkaç adım sonrası durur, geriye doğru adımlar ve kuzenime sorar:

- sen! sivilde, ankara'da x barda mı çalışıyordun?
+ evet komutanım.
- ne iş yapıyordun orada?
+ işletmecisi biziz komutanım.
- hatırlıyor musun, bir gün barınıza geldim ama damsızım diye beni içeri almadın. şimdi s.ktim oğlum seni!
+ hatırlamıyorum ki komutanım.
- sen şimdi ankara'ya doğru bir domal bakayım, ben sana hatırlatıcam!

(diyalogun buraya kadarki kısmına oldukça gülmüştük. işin acı olan bundan sonraki kısmı da bu ülkenin bir realitesi)

sonra üsteğmen bir askere "şöyle budaklısından bir meşe odunu kap gel" der. sopa gelir ve yere domalmış haldeki kuzenim, komutanı tarafından iyi bir falakadan geçirilir. ve sırtı ve kıçı komple morarır, revire kaldırılır, iki hafta yataktan kalkamaz. kuzenim şikayette bulunmak ister fakat bir astsubay kulağına "şikayetçi olursan askerliğin bitmez" sözünü fısıldar. neyse, bizim kuzen tamamen düzelir. fakat askerliği bitene kadar aynı komutanın canı sıkıldıkça attığı tokatlardan kurtulamaz. buna rağmen kuzenimi döven komutan bizim kuzeni yanından ayırmaz, "en sevdiğim askerim sensin" sözünü sık sık söyler, ona kimsenin karışmasına izin vermez, iş yaptırmaz, amiyane tabirle "kebap bir askerlik" yaptırır. kuzenim 14 ay boyunca bomboş vakitlerinde 250'ye yakın kitap bitirdiğini söylemişti. sonrasında o komutan ankara'daki barda birkaç kez misafirimiz oldu ve kendisine "şimdi olsa gene döver miydiniz" soruma, "hiç kuşkusuz döverdim. ben hayatın gerçeğiyle bu çocukla yaşadığım diyalog anında yüzleştim. hükmetmeye alışmışız, bize açılmadık kapı yok, bir bara girmeye gücüm ve rütbemin yetmemesi o an çok zoruma gitmişti, günlerce hırsımdan deliye döndüm, yatıp kalkıp allah o çocuğu elime düşürsün diye dua etmiştim" diye bir laf etmişti.

askerler ve askeriye enteresan bir pgibolojiye sahip, anlaması zor.