komutanla acemi asker diyalogları

usta birliğe katılalı henüz 1 hafta olan askeri nizamiye nöbete koyarlar. nöbetci çavusu askerimize alay komutanı geldiğinde içeriye bildirmesini tembihler ve nöbet yerinden ayrılır. nöbete başlayalı henüz 30 dakika olmuştur fakat telefon devamlı surette çalmaktadır ve her arayan alay komutanı geldimi diye bilgi almaya çalışmaktadır. gelsede kurtulsak der asker kendi kendine ve beklemeye devam eder. zaman geçer fakat alay komutanı hala gelmez ve yine telefon çalar. (sinirler bozulmuştur artık)

bölük komutanı:bk asker:a alay komutanı:ak

bk: geldimi oğlum, alay komutanı
a : hala gelmedi komutanım.
bk: hay ben bu adamın ağzına sıçım, nerde kaldı bu pzvek.
a : bilmiyorum komutanım.
bk: tamam, geldiğinde bana haber ver.
a : emredersiniz komutanım.

ve alay komutanı sonunda gelir...

ak: günaydın evladım.
a : (gür bir sesle) saol. ( acemi birlikte tüm öğrendiklerini gösterme hevesi vardır)
ak: varmı herhangi bir vukuat.
a : vukuat yok ama içerde herkes sizi arıyor, enson bölük komutanı aradı, yanına acele gitseniz iyi olur, ağızınıza sıçacakmış dedi komutanım.
ak: saol evladım. (surat değişir, içeriye doğru yol alınır)

edit : fıkraydı falandı filandı bilmiyorum, guvkk'lığı gülserende yaşanmıştır efendim. 2008-2009'da orada askerlik yapanlara sorun, göstersinler.