komutanla acemi asker diyalogları

her türk erkeğinin mutlaka ve mutlaka askerlikle yaşamış olduğu diyaloglara denir, ki yoksa bile böyle bir diyalog komik türk genci zütünden uyduruverir, o derece. nitekim böyle bir diyaloga sahip olmayana askerlik yapmışsın denmez, çünkü askeriye öylesine kendine has ritüelleri olan bir müessesedir ki bu diyaloglardan kaçınılmaz.

şöyle ki, askeriyede telefon açmanın bile bir adab-ı muaşereti mevcuttur, telefonu açan kişi "alo" demez, rütbesini ve ismini söyler, "er hüseyin", "yüzbaşı volkan" ve benzeri gibi.. what makes you think i m not a superhero kişisi, kebap geçen acemiliğinden sonra usta birliğine geçmiş, ancak kısa dönem olmasının verdiği yattara duruşunu hiç bozmamıştır, hala dünyadan bihaber karargah subay odasında dolanmaktadır. telefon çalar, olaylar gelişir.

what makes... : (ananskim.. telefon? açsam? açmasam? açiim) a... a... alo?
karşı ses: (ne alosu dıbına goyim.. neyse) gökhan başçavuş!
what makes... : komtanım, gökhan başçavuş diye birisi yok burda.
karşı gürleyen ses: gökhan başçavuş benim, gerizekaaaaağlı!
what makes... : hııı.. emredersiniz komtanım.
çatt...