obsesif kompulsif bozukluk ve anafranil

kahvaltıdan bir saat kadar sonra aşırı derecede sık bir şekilde esnemeye başladım. hayatımda hiç bu kadar derin ve içten esnediğimi hatırlamıyorum. esnerken adete göğüs kafesim genişliyordu. kaburgalarımın içinden bir şeyler dışarı çıkmak için zorluyordu. bunu anlatmak imkansız. sanki ruhum dışarı çıkmak istiyordu.

ilk gün öğleden sonra ilacın etkisi azalmaya, ben de rahatlamaya başladım. böyle bi ilaç kullandığımdan haberi olan tek kişi nişanlımdı. sadece ona söyleyebildim. o da anlamadı tabi neden böyle bişeye ihtiyaç duyduğumu. ama bir kaç saat sonra aradı beni. yaptığı hatanın farkına varmışçasına konuştu benimle. içimi dökmem için imkan verdi bana. beni dinledi ve sıkmadan bunaltmadan tavsiyelerde bulundu. öyle mutlu oldum ki. asıl istediğim şeyin anlaşılmak olduğunu düşündüm bir an.

ilk gün ilacın yan etkileri dışında hiç bir fark olmadan sona erdi diyebilirim. sürekli üzerimdeki uyku halinden dolayı düşünmem azalmıştı ama bu ilaçtan önce de böyleydi. yani ilk gün bi değişiklik hissedemedim.