rezil anılarımızı bu başlıkta anlatıyoruz

ablam tıp fakültesinde öğrenciydi o yıllar.
ben de hastaydım.
kaşınıyordum mütemadiyen.
fakültede muayene falan oldum.
doktor yatış verdi.
hem takılırsın burada hem de tahlillerini falan daha rahat verirsin dedi.
gün içerisinde ablam falan da hastanede o zamanlar.
arkadaşlarıyle hocalarıyla falan tanıştık, kanka olduk. bayağı bildiğin onlara falan hastaneyi dolaşıyorum, hastalara falan bakıyoruz.
ben gene koridorda hemşire avlamaya çalışırken ablamın hocalarından biri gördü beni.
işin var mı dedi.
yok hocam dedim.
gel bize denek lazım dedi.
hayırdır hocam dedim.
radyasyon vercez sana dedi.
güldük falan.
beni mr odasına zütürdü.
orada bir sürü çömez öğrenciler falan var.
neyse
benim görevim mr masasına yatmak.
neyse hacı yattım masaya.
mr makinesini bilen bilir. şöyle bişey. http://www.aktifhaber.com...dakikaya-indi-335172h.htm
tabut gibi dıbınakoduuum.
ver ettiler beni fırına verilen ördek gibi makinenin içine.
ama radyasyon falan vermiyorlar. maasuccuktan yapıyoruz yani.
hoca anlattı anlattı.
yete hocaaa darlandım dıbınakodumun yerinde.
anlatı anlattı.
ben arada hocaaaammmm diye bağırdım.
şaka yapıyor ya dıbınakoduum. "sana ceza, kal orda" dedi
"çıkarım ki ben burdan" dedim
"çık da görelim" dedi
öğrenciler de kikirdiyor esprilere falan.
aralarında bebek gibi kızlar var ama.
neyse ben zütümü ileri ileri hoplatarak çıkmaya çalışıyorum yattığım yerden.
tam kafayı o delikten kurtarırken yana doğru yatırdım bedenimi.
böyle yüz üstü domalır pozisyonda tam kollarımdan güç alacaaaaammmm
sen benim pamuklu mavi pijama,
böyle tam ağ yerinden,
ama boydan boya yırtıl,
gemi çapası desenli donum ortaya çık.
sanki tiyatroda perde açılmış gibi hem de.( sonradan kanka olduğumuz öğrencilerden birinin tabiri bu )
kızlar patladı
hoca yarıldı
ben darıldım.
kırıldım amk.

tıpta utanma yoktur diye avuttular beni sonra.