memlekette adam gibi bir seri katil yok dedim ve

Hızlanan nefes alışverişimi düzene sokmak için derin bir nefes aldım. Üstümü başımı düzeltip yürümeye başladım. Geliyordu. Acaba beni hatırlayacak mıydı? Yoksa deja vu deyip geçiştirecek miydi? iyice yaklaştı. Saçlarının bir kısmı yüzünü kapatıyordu. O kısımları merak ettim. Etkileyici bir kadındı. Hani bazı filmlerde arka masada oturur da sizde ‘kesin bu kadın olayın içinde’ düşüncesini oluşturur ya, öyle bir kadın işte. Artık aramızdaki mesafe iyice daralmıştı. Gülümsemeliydim. Abartmak istemiyordum, hafif bir gülümseyiş olmalıydı. Bir türlü beceremiyordum. 2 adım sonra yanımdan geçip gidecekti. Suratım garip şekillere giriyordu. Şaşkınlıkla bana baktı. Rezil olmuştum. Yanımdan geçerken cebimden çakımı çıkarıp kulağının altından boğazına soktum.