bir izmirli genç kızın günlüğü

05.05.2013

dostum uzun zamandır konuşamadım seninle. anlatacak şeylerim birikti. yoğun bi iş tempom var arada patronun ihmaline de gelmiyorum. iyi para kazanıyorum ama baya iyi. patron bana güzel bi ev tuttu dayalı döşeli artık orda kalıyorum. asıl haber bu değil ama dostum. hamileyim. şaşırma evet hamileyim. benim ensesi kalın patronumun erkekliği bana patladı sanırım. patrona söylesem mi bilemiyorum çocuğu aldırmak istiyorum. hazır değilim ruhum çıkmazlarda. ben daha çocuğum nasıl çoıcuğum olsun? hayat ne kadar da farklı yerlere sürükledi beni. annemi asla affetmiycem. huurlukta çığır açan o kadını, gavatlığın zirvesine tahtını kurmuş olan babamı. affedilmeyecekler. onların yüzünden benim hayatım mahvoldu. toz pembe olan herşey katran karasına dönüştü. acı çekiyorum. şimdi benim için soru şu ;

yaşayıp çocuğu dünyaya getirip patronunun kapatması olarak paralı bir hayat sürmek mi? yoksa;

gururumu daha fazla kırdırmayıp onurlu şekilde hayata veda etmek mi?

düşünüyorum ilki daha yakın çünkü bebeğin suçu ne ? bilmiyorum dostum.

iyi geceler.