cenneti vaad etmeseydi inanır mıydınız

@58 hacı bizde varolan nefis hep birşeyler ister. örneğin sen bir araba alırsın belli bir süre sonra daha iyisi çıkınca ah keşke şu araba gibi arabam olsaydı diyebilirsin.(araba bir örnek, mevzu anlaşılsın diye yazdım)işte bizdeki nefiste dünyada iken dünyalıkları isterken ebedi alemi düşününce cenneti ister. kişi ne kadar nefsinden arınırsa o kadar çok ibadet eder. örneğin o büyük veliler dediğimiz insanların günde 100 lerce rekat namaz kıldığı söylenir. şimdi bu Allah dostlarına 100 lerce namaz farz değil lakin onlar nefislerinden arındıkça kendilerinin yaratıcısına karşı olan şükür etme gerekliliği aklıllarına gelir. belki onlarda cennet için yapıyordu diyebilirsin lakin bir söz var, kimin olduğunu hatırlamadım ama söz şöyle: bana ben değil bana Allah lazım. yani bana nefsimin istekleri değil(cenneti isteyip cehenneme girmemek isteği değil) Allah-u Teala'nın güzel kulum dediği kullardan olmam lazım.

işte bizlerde nefsimizden ne kadar uzaksak Allah-u Teala'ya o denli ibadet edebiliriz. eğer cennet-cehennem olmasaydı ve yine Allah-u Teala'ya inanan biri olsaydık kişi kendi nefsini terbiye ettiği derecede yine ibadet ederdi. eğer Allah-u Teala hiçbir uyarıcı ve ilim vermeseydi zaten şuan vahşi yaşamdakilerden bir farkımız olmazdı. yani yine herşey Allah-u Teala'nın vereceği ilime bağlı olacaktı.ama yine olmamış ve gelecek hakkında en doğrusunu Allah-u Teala bilir.

inşAllah anlaşılır olmuştur. herşeyi hakkı ile bilen yalnızca Allah-u Teala'dır. hüküm sahibi yalnızca Allah(c.c)'dur.